Stadhuis Utrecht, 2018
Halina Zalewska bestudeert in dit project het fenomeen herinnering en met name het onthouden van vluchtige momenten en plekken waarlangs we vaak gedachteloos lopen of fietsten. In een rap tempo komen ontelbare indrukken bij ons binnen. Ze worden onmiddellijk in de hersenen gecodeerd. De opgeslagen herinneringen kunnen, zelfs na jaren, terug worden gehaald of verschijnen opeens vanzelf.
Net als haar indrukken verzamelt Zalewska het beeldmateriaal uit het dagelijkse leven in de stad. Het zijn vaak momentopnames, toevallige gebeurtenissen, ogenblikken van lichtval, flitsen van gesprekken of fragmenten van interacties. Met potlood op transparant papier tekent de kunstenaar deze vluchtige momenten uit. Ze componeert vervolgens de tekeningen bij elkaar in lagen tot een fysieke tijdlijn, een wereld van herinneringen en interpretaties.