Centraal Museum Utrecht, 2016
[tekst Edwin Jacobs, directeur Centraal Museum Utrecht, 2016]
De tekeningen van Halina Zalewska (Radzyń Podlaski, Polen 1956) laten haar vrije interpretatie zien van de werkelijkheid. Ze zijn een verbeelding van haar binnenwereld, maar geven je alle ruimte om je persoonlijke associaties te vormen. Elk mens heeft zijn eigen unieke waarneming van de werkelijkheid, gebaseerd op ervaringen, verhalen en meningen.
Zalewska groeide op in Polen op een boerderij tussen de bomen, planten, bloemen en dieren. Die vind je terug in haar tekeningen. Haar wereld wordt bevolkt door mensen, dieren en soms ook sprookjesfiguren. Ze bevinden zich in vreemde omgevingen die soms lijken op landschappen, maar toch net anders zijn. De landschappen van Zalewska zijn meer verhalend of juist abstract. Elke voorstelling laat zien dat de kunstenaar via fantasie een realiteit aanstipt. Dat voel je. Het zijn eigenlijk dromen die flarden van echte gebeurtenissen spiegelen. Je wordt als kijker op het verkeerde been gezet. Je denkt aan sprookjes, maar het is evengoed een voorstelling van wat je kent of jezelf wel eens hebt voorgesteld. Zoals kinderen zich iets voorstellen, namelijk direct en zonder erbij na te denken.
Halina Zalewska over haar werk: “Ik noem deze expositie Verschoven Werkelijkheid omdat dit enkel gaat over mijn interpretatie van de werkelijkheid. Ik neem aan dat iedere kijker van mijn getekende wereld een ander beeld vormt, het anders gaat kleuren. Het werk wordt bekeken vanuit een ander point of view en een andere inhoud of belang kan zich aandienen. Wij leven allemaal in onze eigen werkelijkheid, die net een klein beetje verschuift van die van de ander. Het gaat om de eigen, unieke waarneming van de werkelijkheid.”